Verslag van de vorderingen van de fotowerkgroep |
door Jan van Driel
Na wat heen en weer mailen over
plaats en tijd voor een bijeenkomst hebben Cees Klessens, Thijs Kappen, Harrie
van Rijbroek en ik op 5 juni 2008 voor het eerst besproken wat we met al de
foto’s die bij Thijs stonden aan moesten. Cees, Harrie en ik hadden toen nog
geen foto gezien. Om enige structuur in de onderneming te brengen had ik vooraf
een heus projectplan gemaakt voor het ontwikkelen van een beeldbank, compleet
met database en website. Harrie stuurde daarop een mailtje met als kort
samengevatte inhoud: ik dacht dat het iets veel simpelers was, niet zo ict-ig,
wat we zouden gaan doen.
Op de
eerste bijeenkomst hebben we uit
een aantal alternatieven onder andere onderstaande uitgangspunten en eisen voor
een Beeldbank OSCOSC vastgesteld:
1 Doel:
het digitaliseren van in eerste instantie foto’s van het leven op het College
van het H. Kruis opgeslagen uit de periode 1945-1965/66 om die goed te kunnen
bewaren en daarnaast ook beschikbaar te kunnen stellen. De gedigitaliseerde
bestanden kunnen in een later stadium worden overgedragen aan de stichting
St.Aegten. De bewaarfunctie komt op de eerste plaats en de kwaliteit van de
bewerking dient daar op afgesteld te worden.
in de beeldbank worden om te beginnen foto’s en fotoalbums, die door
oud-studenten aan Thijs Kappen beschikbaar zijn gesteld, opgenomen. Daarnaast
zijn er mogelijk nog verzamelingen van Sibbele Witteveen, de stichting St.
Aegten en van de Heemkunde Uden (Jan van de Ven).
3 Kwaliteit:
de foto’s worden gescand zoals ze beschikbaar zijn, foto voor foto of bij albums
bladzijde voor bladzijde. Omdat bewaren de belangrijkste aanleiding tot
digitaliseren is, moet de kwaliteit van het scannen daarop worden afgestemd. Dat
betekent een beeldkwaliteit van minstens 300 dpi en TIFF als bestandsformaat.
Voor presentatie (via een site of vanaf een dvd) kan volstaan worden met een
lagere resolutie in JPG-formaat.
We wilden toen nog steeds een
heuse beeldbank maken. We (of in ieder geval ik) dachten, dat het om enige
duizenden foto’s ging. Het ontwikkelen en onderhouden van een beeldbank zou ook
wel wat geld gaan kosten. Volgens Thijs had OSCOSC in ieder geval geen cent.
Cees heeft daarom onderzocht of er
subsidie gevraagd kon worden en hoe dat dan moest worden aangepakt. Ik heb een
bezoek gebracht aan het NIOD om daar met een oud-student van mij de laatste
ontwikkelingen op het gebied van beeldbanken door te nemen. Hij is nu beheerder
van een schitterende beeldbank over WOII (www.beeldbankwo2.nl), waarbij ik in de
ontwikkelfase tijdens zijn afstuderen betrokken ben geweest. Wat ik van dat
bezoek vooral heb meegekregen is dat voor beeldbanken tegenwoordig zeer
geavanceerde databases gebruikt worden met professionele websites. Meestal wordt
het ontwikkelwerk uitbesteed aan gespecialiseerde bedrijven. Thijs had al te
horen gekregen van de Stichting St. Aegten, dat zij de fotoverwerking ook zouden
uitbesteden. Maar Thijs werd ziek en haakte (voorlopig) af. Harrie knapte af op het hoge ict-gehalte van de
activiteiten tot dan toe.
Eind oktober hebben Cees en ik
de schade opgenomen en bekeken wat we nog konden doen. Eigenlijk zouden we de
opdracht maar terug moeten geven aan OSCOSC. Cees had echter uit een verslag van
de laatste vergadering van OSCOSC begrepen dat het bestuur eigenlijk alleen een
dvd met foto’s van ons verwachtte. Die was veel eenvoudiger en goedkoper dan het
idee waar wij mee bezig waren. Wat we nodig hadden was een goede scanner en de
foto’s. Ter plaatse werd Thijs gebeld. Hij kon voor beide zorgen en we konden
die meteen komen halen. Een paar uren later waren we met 11 albums en een grote
scanner bij Cees thuis. Daar hebben we de albums verdeeld (ik heb thuis een
goede scanner). Het duurde toen nog even voordat Cees alle apparatuur en
programmatuur aan de praat had. Toen zijn we gaan scannen. Hebben wat
voorbeelden over en weer gestuurd en ’t een en ander afgesproken over formaten
en resoluties e.d. en zijn gaan scannen. Cees heeft in sneltreinvaart voor de
voet al zijn 4 albums gescand en eind november had hij in 4 mappen 340 foto’s op
een dvd staan. Ik heb na het doornemen van 7 albums ca. 110 foto’s uitgekozen.
Veel foto’s in de verschillende albums waren hetzelfde. Daarbij is ook een
overzicht van allerlei nieuwbouw in de periode 1961-1963 (60 stuks).
Daarnaast heb ik nog ca. 50
foto’s over operette Spaghetti die in
1963 verschillende keren is opgevoerd. Daarvan heb ik ook de tekst. Tekst en
foto's wil ik in een aparte map doen, maar daarvoor moet ik eerst de tekst nog
helemaal overtypen. Dat doe ik later.
We hebben dus zo’n 450 foto’s
gescand. Daarbij is nog steeds een
aantal foto’s dubbel. Ook hebben we de indruk, dat er veel foto’s zijn van eind
’40 en de eerste helft van ’50 en niet van de latere jaren. Veel foto’s van
sport en enige van toneel. Maar heel weinig foto’s van de binnenkant van het
gebouw (klaslokaal, refter, recreatiezaal/gymzaal, studiezaal, slaapzaal) Ook
van de verbouwing (1962) en de verbouwde binnenkant van het college hebben we
vrijwel niets. Ook zijn er veel foto’s waarop we geen mens herkennen of soms een
of twee jongetjes. Want sommige personen zien er met hun 13 al hetzelfde uit als
met hun 17/18.
Dit was het moment om Harrie van
Rijbroek nog eens te bellen. Want toelichtende teksten en namen bij foto’s
zetten is geen computertechniek. En Harrie stemde meteen toe om te kijken wat
hij kon doen. Na ontvangst van de foto’s mailde hij onder de kop: “Schitterende
foto’s” o.a. : ‘De foto's geven een
mooi beeld over ons collegeleven in een tijd, die we ons nu niet meer kunnen
voorstellen. Op een aantal foto's kwam ik bekende gezichten tegen. De mij
bekende foto's kan ik natuurlijk voorzien van namen plus een klein verhaaltje
als mij dat te binnenschiet. Maar op een heel groot aantal foto's zag ik geen
bekenden. Het moet natuurlijk mogelijk zijn van die foto's een schitterend album
samen te stellen. De klassenfoto's stalen voor mij vooral de show.’ Kijk,
dan wordt je toch weer helemaal enthousiast en tevreden met wat je nu al hebt.
Wat hij dan aan de foto’s gaat toevoegen kun je zien op de website van OSCOSC in
de rubriek ‘Diverse publicaties’ onder “Foto’s Harrie van Rijbroek’.
Het toevoegen van gegevens aan
de foto’s is nog een hele klus. Ook het ontdubbelen zal nog wel enige inspanning
vergen. Zeker omdat we de duidelijkste scan willen bewaren. Ook proberen we nog
meer foto’s te krijgen o.a. van alle eindexamenklassen van 1945 tot 1965. We hebben er nu maar een stuk of tien. Ook zouden we meer foto’s moeten
hebben over de verschillende lokalen in het gebouw. Begin januari komen we bijeen om samen te bekijken hoe we de
bijhorende tekstgegevens kunnen verzamelen en hoe we tot een mooi presentatie op
het eindproduct (dvd) kunnen komen. Ook moeten we nog nagaan of dit product een
eerste deel in een serie wordt en dat we nog even doorgaan met verzamelen voor
een 2e, 3e, … deel of dat het gewoon het definitieve
eindproduct is.
December 2008/Jan van Driel.