Kruisherentijd Uden…………………vooral een sportieve tijd!

 

 

Ik ben Pieter van den Berk

Kruisherencollege Uden: 1955-1962, waarvan de eerste 5 jaar intern en de laatste 2 jaar extern.

 

Natuurlijk volgden we lessen, zaten we uren met studiemouwen aan in de studiezaal op een mooi zitkussen. Natuurlijk gingen we ’s morgens al vroeg naar de kapel en aten we in de refter gezeten aan lange tafels op een bank. Uiteraard herinner ik me de chambretten, waar ik ’s avonds voldaan in ging slapen en waar ’s morgens een roodharige broeder de po kwam legen. Natuurlijk ken ik broeder Karel nog, die je bij ziekte beter maakte en zelfs doucheles gaf. Ook herinner ik me de zgn. magister die pogingen deed  je persoonlijk te begeleiden en zelfs seksuele voorlichting gaf.

Vanzelfsprekend kan ik me toneel, cabaret en muziek beluisteren herinneren. Bekende artiesten werden op het college uitgenodigd op te treden. Geweldig!

 

Bij mij overheerst de fijne herinnering aan de vele sportieve activiteiten tijdens mijn verblijf in Uden.

 

Allereerst het schaatsen op de cour.

 

Als er flinke vorst voorspeld was, kwamen Pater Hüsken, Wijnhoven e.a. in actie om ’s avonds en ’s nachts met grote slangen de cour nat te spuiten, zodat er de volgende dag een prima schaatsbaan lag. Op de stoep voor “toiletten” schroefden we de ijzers onder en maakten rondjes , sprongen dubbele rietbergers of waagden ons aan met 2-tallen aan ijsdansen. Met een muziekje erbij maakte dit een geweldige ijspret, die ik niet snel zal vergeten. 

Soms schaatsten we ook wel eens op een grote waterplas, de zgn.  “kleuter”.

Ik heb later nog veel plezier gehad van deze eerste schaatservaringen.

 

Tweemaal in de week was het de keuze: wandelen of teamsporten

 

Mijn voorkeur ging uit naar sporten op de velden bij de molen van Jetten. Het liefst voetbalde ik, maar uiteraard mocht hockey ook. Na het middageten even kijken naar de opstellingen in de gang bij de  recreatiezaal, snel omkleden en al klepperend op de noppen van de voetbalschoenen naar de sportvelden. Ik herinner mijn positie in doel en als rechtsbuiten nog heel goed.

Het ging er onder leiding van Hüsken en later lekentrainer Jetten serieus en fanatiek aan toe. We speelden wedstrijden tegen andere internaten bv in Megen en St-Michielsgestel. Het waren leuke uitstapjes en spannende wedstrijden.

Deze enthousiaste en sportieve ambiance heeft voor veel sportplezier in mijn verdere leven gezorgd.

 

Het wandelen was voor mij minder interessant. Een lange rij jongens, twee aan twee met een pater voor en achter. De vaste wandelpater was De Wilt, een soepele,aimabele kruisheer, maar onderweg stiekem snoep kopen was toch een gewaagde onderneming. Ik herinner me wandelen naar de bedaf, slabroek, de kleuter en andere tochten richting Veghel en Nistelrode. Soms werden er in de bossen spelletjes gedaan als vlag veroveren.

Wandelen is nu een van mijn vrijetijdsbestedingen, de basis lag misschien toch in Uden.

 

Binnen waren we veel bezig met biljart en tafeltennis. Na de stilzittijd in de studiezaal stoven we om 20.00 de trappen af om als eerste bij de biljarttafel te zijn en een keu te bemachtigen. Er werd fel strijd geleverd, afgewisseld met een rokertje uit de bekende rokerskast.

Gelukkig is dat laatste uit de mode geraakt. Tijden veranderen.

 

Andere sportieve activiteiten waren: volleybal,  piramides bouwen, afwissende sportdagen, waarbij ook ouders  welkom waren. Ik herinner me dat mijn vader en moeder stonden te kijken naar onze piramide van wel 20 leerlingen en naar geweldige zweefsprongen over de kast, salto’s, flikflaks  en andere capriolen. Ik was supertrots en had de indruk dat Hr Prose ons met publiek tot grote hoogtes liet springen. Een fijne herinnering en goede basis.

De kruisheren isoleerden hun leerlingen niet, integendeel we werden ook betrokken bij activiteiten in het dorp zoals toernooien en  manifestaties op de markt of in het openluchtzwembad. Menigeen heeft ’s morgens vroeg  in vrij koud water zwemles gehad en zijn diploma behaald.

Ook dat heeft me een positieve duw in mijn verdere ontwikkeling gegeven.

 

En…. Niet te vergeten de gymlessen van Hr Prose. Bij slecht weer binnen; eerst moest de recreatiezaal omgebouwd worden tot gymzaal, alle tafels en stoelen langs de kant, banken op de zijkant rondom om te bal tegen te houden. En dan begon het….rondjes lopen, turnen en grondoefeningen en daarna een spel. Met knotsen zwaaien op ritmische muziek was ook een wanorde scheppende bezigheid.  Binnengym was eigenlijk niks in zo’n kleine en rommelige ruimte en voor straf moesten we veel op de bank zitten vanwege kletsen, niet de goede sportkleding en andere zaken.

Buiten ging het beter met veel atletiek. We leerden de techniek van kogelstoten, speerwerpen, verspringen, hinkstapsprong en hoogspringen volgens de toen geldende  buikrolmethode.

 

Met mijn gymnasiumdiploma ben ik naar de sportacademie gegaan, niet verwonderlijk met zo’n opvoeding. Helaas heeft dat maar een jaar geduurd vanwege een blessure.

Maar in het onderwijs heb ik wel tot mijn 61 jaar met plezier gewerkt en in mijn vrije tijd heb ik veel gehad aan de sportbasis, de bij de kruisheren is gelegd.

 

 

Pieter van den Berk   berkpie@wxs.nl terug naar diverse publicaties